 |
| Το μνημείο του εμφυλίου , στη Νιάλα των Αγράφων (υψόμετρο 1.800 μέτρα) . |
Ήταν Μεγάλη Παρασκευή (11 Απριλίου 1947) όταν ένα τάγμα ανταρτών του Δ.Σ.Ε μαζί με πολιτικά στελέχη και καταδιωκόμενους πολίτες που εγκλωβίστηκαν στα Μεγάλα Βραγγιανά , αποφάσισαν να ξεφύγουν από τις κυκλωτικές κινήσεις του Εθνικού στρατού διασχίζοντας τον αυχένα της Νιάλας και να κατευθυνθούν μέσω Σάϊκας και Καροπλεσίου στην Βουλγάρα και στην ασφάλεια του αρχηγείου Θεσσαλίας του Δ.Σ.Ε .
Ύστερα από κοπιώδη ανάβαση μέσα σε πρωτοφανή χιονοθύελλα , εξαιτίας της οποίας ξεπάγιασαν δεκάδες άμαχοι , ομάδα των ανταρτών έπεσε πάνω στα αντίσκηνα των στρατιωτών που έλεγχαν το πέρασμα και είχαν κρυφτεί μέσα για να γλυτώσουν και αυτοί από τα στοιχεία της φύσης.
Με την συμφωνία " δεν σας πειράζουμε , μην μας πειράξετε και σεις και το πρωί φεύγουμε" , διανυκτέρευσαν όλοι μαζί στα αντίσκηνα μέχρι την άλλη μέρα - Πάσχα του 1947- οπότε όσοι μπορούσαν να περπατήσουν φύγανε προς τα ανατολικά .
Στρατιωτικό τμήμα που έφτασε σε λίγο από τα Άγραφα για να ενισχύσει τους ξεπαγιασμένους φαντάρους , βρήκε και συνέλαβε πολλούς ανήμπορους αντάρτες οι οποίοι μεταφέρθηκαν στην συνέχεια στη Λαμία, πέρασαν από έκτακτο στρατοδικείο και 10 απ' αυτούς εκτελέστηκαν στην Ξηριώτισσα στις 9 Μαϊου 1947 ενώ οι υπόλοιποι καταδικάστηκαν σε ισόβια . Τις επόμενες μέρες ανακαλύφθηκε πλήθος παγωμένων ανθρώπων στην περιοχή . Υπολογίζεται ότι τα θύματα της πρωτοφανούς αυτής τραγωδίας ξεπέρασαν στο σύνολό τους τις 150 ψυχές .
Η φύση επέβαλε για λίγες στιγμές την ανακωχή , όμως τα ανθρώπινα θηρία έκριναν ότι υπήρχε κι άλλο αίμα στις φλέβες των Ελλήνων και έπρεπε να χυθεί κι αυτό στο ακόρεστο θυσιαστήριο εκείνων των τραγικών ημερών .
Το συμβάν αυτό , ακροθιγώς και αποκομμένο από τον γεωγραφικό του χώρο , ( προφανώς υπακούοντας στους κανόνες του κινηματογράφου ) ζωντάνεψε πρόσφατα ο Παντελής Βούλγαρης στην ταινία του : "Ψυχή βαθειά" .
Συγκλονιστικές ιστορίες αδικοχαμένων ανθρώπων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που κάποιοι ακούμπησαν εκεί αυτό το ταπεινό μαρμαράκι για να μας τις θυμίζει..
Είναι αναρίθμητα τα σημεία της Εληνικής γης που ποτίστηκαν με αίμα στο διάβα των αιώνων της ιστορίας μας , Ντίνα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάθε φορά που επισκεπτόμαστε έναν από αυτούς τους τόπους ένα δάκρυ κυλάει στα μάτια μας, γι' αυτούς τους ανώνυμους που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν .
Εδώ πάνω ξεπάγιασαν και μωρά μαζί με τις μανάδες τους για να αποκτήσει η λέξη τραγωδία την πραγματική της υπόσταση .
Δεν μπορώ να δω τις αναρτήσεις σου Ντίνα, κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίζω και μάλλον πρέπει να αλλάξω υπολογιστή .
Γεια σου Ηλια !!!πολυ ωραια αν και τραγικη η ιστορια που γραφεις φιλε εδω για τους ανταρτες . μου αρεσαν πολυ και οι φωτος απο τις κορφες ! μπραβο φιλε ! σου ευχομαι γερα πνευμονια και ορεξατα ποδια και νου , για να συνεχισεις τις εξερευνήσεις σου !!!χαιρετισματα απο την ηπειρο **στελιος**
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλιο χαίρομαι που σε διαβάζω ύστερα από τον καλοκαιρινό αποσυντονισμό που ζήσαμε όλοι μας .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να τα πούμε σύντομα.
Έχω και μερικούς φτερωτούς φίλους για την ταυτοποίηση των οποίων θα ήθελα και την γνώμη σου.
Την καλημέρα μου !!