Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Μανιτάρια και το περιβάλλον τους.

Agaricus silvicola.

Amanita muscaria.

Armillaria mellea.

Boletus chrysenteron.

Coprinellus micaceus.

Hygrocybe punicea.

Hygrophorus chrysodon.

Lactarius salmonicolor.

Lepista nuda.

Mycena rosea.

Oudemansiella melanotricha.

Polyporus squamosus.

Pseudoclitocybe cyathiformis.

Ramaria flava.

Stropharia aeruginosa.

Όταν ο φωτογράφος χαμηλώνει τα μανιτάρια ψηλώνουν σαν να ξεπηδάνε από τον κόσμο των παραμυθιών!

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Θολωτός τάφος στο Περιβόλι Σπερχειάδας.

Το χωριό Περιβόλι και το ποτάμι Ίναχος (Βίστριζα).

Το ταφικό μνημείο μέσα στο σκηνικό των Ρουμελιώτικων βουνών.

Η σάπια και επικίνδυνη προστατευτική παράγκα του Καραγκιόζη. (από τι προστατεύει άραγε;;)

Η σκάλα εισόδου στο μνημείο.

Ο στενός προθάλαμος και η πεσμένη ασβεστολιθική θύρα του ταφικού θαλάμου.

Ο ταφικός θάλαμος παρατημένος στην τύχη του, στα στοιχεία της φύσης και (γιατί όχι) στις διαθέσεις των λαφυραγωγών. Όλο και κάποιος θα χρειάζεται να χτίσει μια όμορφη μάντρα..................

Ολόκληρη η καμάρα έχει γκρεμιστεί.

Χωρίς λόγια................

Ίχνη του Ηρώου.


Θολωτός Ελληνιστικός τάφος στο Περιβόλι Σπερχειάδας.

Λίγο πριν την είσοδο στο Περιβόλι (Μούζδροβο) Σπερχειάδας, τον ανυποψίαστο επισκέπτη περιμένει μια έκπληξη: ένα μοναδικό αρχαιολογικό μνημείο στη μέση του πουθενά. Κάτω από την βραχώδη τσιούμα Κοτρώνι και πάνω από την κοιλάδα του Ίναχου (Βίστριζα) υπάρχει «προστατευμένος» από μία άθλια και σαπισμένη παραγκοειδή κατασκευή που παραπέμπει περισσότερο σε παρατημένη στρούγκα παρά σε έργο που επόπτευσαν επιστήμονες αρχαιολόγοι, ένας θολωτός τάφος που προκαλεί έντονη συγκίνηση και ακόμα περισσότερα ερωτηματικά. Κατασκευασμένος την Ελληνιστική περίοδο και κατά τον τύπο των αντίστοιχων Μακεδονικών, από επιμελώς λειασμένους λίθους και καμάρα από πωρόλιθους, είναι δίχωρος με ένα στενό προθάλαμο, στον οποίο οδηγούν τρία σκαλοπάτια, και τον κυρίως ταφικό θάλαμο. Πιθανότατα συλήθηκε από την αρχαιότητα αλλά συνέχισε να χρησιμοποιείται ως τους πρωτοβυζαντινούς χρόνους όπως μαρτυρά η κεραμική (λυχνάρια) που βρέθηκε στο εσωτερικό του. Πάνω του υπάρχουν ίχνη από άλλη (μεταγενέστερη;) κατασκευή, ηρώο πιθανόν, από το οποίο ελάχιστα δομικά στοιχεία είναι ορατά. Έχει προταθεί ότι το όνομα της άγνωστης αυτής κώμης των Αινιάνων ήταν «Αριστέα» αλλά αυτό δεν έχει αποδειχτεί επιγραφικά ακόμα. Η κατάσταση του ταφικού συνόλου είναι τραγική και απαράδεκτη για την κοιτίδα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού που ξόδεψε ιλιγγιώδη ποσά για την Ολυμπιάδα (και άλλα πανηγύρια) και οι ταγοί της (τοπικοί και εθνικοί) δεν χάνουν ευκαιρία να δηλώνουν την  Ελληνικότητα και την προσήλωσή τους στα αρχαία ιδανικά και σε κάποιους προγόνους που πρακτικά όμως τοποθετούν στον Όλυμπο των χρηματιστηρίων και σε κάποιες offshore Σαλαμίνες…..

Αιδώς Αργείοι………………

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Ευρυτανικά οδοιπορικά (στον άνω ρου του Αγραφιώτη).

Στην σμίξη του Μυρεσιώτικου ρέματος στον Αγραφιώτη. Η παλιά πέτρινη καμάρα εξαφανίστηκε κάτω από την πίεση του χρόνου και της μπουλντόζας χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος της παρουσίας της......

Η παροπλισμένη σιδερένια γέφυρα στον Καρβασαρά και πίσω η νέα τσιμεντένια.

Boletus queletii.

Οι κορφές των Αγράφων μαγνητίζουν το βλέμμα και μας προσκαλούν......

Πλούσια η βλάστηση ακόμα και στην άμμο του ποταμού.

Chaenorhinum minus

Και ένας χαριτωμένος δραπέτης από τα παρτέρια των Αγραφιώτικων χωριών (Senecio sp.....)

Epilobium dodonaei.

Satureja montana.

Veronica anagallis - aquatica.

Τοίχοι αντιστήριξης για τους ζωτικής σημασίας δρόμους πάνω στα κατσάβραχα.

Και τα απαραίτητα καλντερίμια.

Ο γκρεμισμένος νερόμυλος του Γαντζούδη.

Σιωπηλός αλλά αψευδής μάρτυρας της ζωής που έθαλλε εδώ πάνω: η μυλόπετρα.

Χαλάσματα παντού.

Lasiommata maera.

Καρποί Tamus communis.

Το ρέμα της Φτέρης στην έξοδό του στον Αγραφιώτη.

Το γεφύρι της Ανηφόρας μας καλωσορίζει.

Απαγορεύεται η διάβαση!!!  Κατασκευή κτηνοτρόφου για να μην χάνει τα (αδέσποτα) ζώα του.

Το γεφύρι διευκόλυνε την ζωή των κατοίκων των Επινιανών, των Βραγγιανών, του Τροβάτου και αμέτρητων εξοχικών κατοικιών και μικροοικισμών. Από εδώ περνούσαν και οι προσκυνητές για το μοναστήρι της Στάνας.

Κάτω από την καμάρα.

Αέρινη η αψίδα του γεφυριού ομορφαίνει και οριοθετεί με την παρουσία του 
 όλη την περιοχή.

Ταξίδι αυτογνωσίας και μνήμης στον Αγραφιώτικο χώρο. Με την ελπίδα ότι ποτέ δεν είναι εντελώς αργά να γνωρίσουμε, να αγαπήσουμε και να διαφυλάξουμε την πατρίδα μας.......


Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ORCHIDACEAE (Epipogium)






Epipogium aphyllum.


Το Epipogium aphyllum είναι μία μυκοετερότροφη μικρή ορχιδέα, χωρίς χλωροφύλλη, με αραιή ταξιανθία και λευκορόδινα άνθη που αγαπάει τα δάση οξιάς αλλά και τα μικτά, μαζί με έλατα, γαύρους και πλατάνια,  σε θέσεις  με πλούσιο χώμα από σάπια φυτική ύλη. Κρυμμένη στις σκιές γιατί δεν χρειάζεται το ηλιακό φως είναι δυσδιάκριτη και ακόμα και όταν την αναζητά κάποιος είναι περισσότερο πιθανό να την πατήσει και μετά να την δει. Σπάνιο είδος για την Ελλάδα, ζει σε μερικά βουνά της Ηπείρου, της Μακεδονίας και στον Όλυμπο. Φέτος βρέθηκε και στην Γραμμένη Οξιά της Ρούμελης,, στο νοτιότερο σημείο εξάπλωσης στον Ελληνικό χώρο, απ’ όπου και οι φωτογραφίες του αφιερώματος αυτού.