Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Κόκκινοι καρποί του Φθινοπώρου.

Arbutus unedo.
Solanum dulcamara.

Rubus idaeus.

Tamus communis.

Ruscus aculeatus.

Rubus ulmifolius ssp. sanctus.

Amanita muscaria.

Crataegus orientalis (laciniata).

Cotoneaster nebrodensis.

Arum italicum.

Cornus mas.

Amanita caesarea.

Rosa canina.

Euonymus europaeus.

Crataegus monogyna.

Rosa pulverulenta. 

Κόκκινοι Φθινοπωρινοί καρποί της άγριας (και ελεύθερης) φύσης που βρίσκονται παντού γύρω μας, μόλις το καλοκαιράκι γίνεται ανάμνηση, και η ζωή ετοιμάζεται να κάνει τον απολογισμό μιας ακόμα χρονιάς και να υφάνει με τους πανάρχαιους νόμους την συνέχεια της επόμενης γενιάς. Τα συναντάμε σε ένα πλήθος οικότοπων, μερικά μας τρέφουν, άλλα είναι τοξικά η φαρμακευτικά, αλλά πάνω απ' όλα προσθέτουν εξαίσιες πορφυρένιες αποχρώσεις στην πολύχρωμη παλέτα του Φθινόπωρου!

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Στο βελανιδόδασος Ξηρομέρου.

Το πετράδι του στέμματος της μοναδικής φύσης του βελανιδόδασους: Paeonia mascula ssp. russi.

Quercus ithaburensis subsp. macrolepis. Γνωστή παλιότερα σαν Quercus aegilops.

Κατάφορτες οι βελανιδιές από μικρούς κρεμαστούς κήπους που κυριαρχεί το φαρμακευτικό Polypodium vulgare.

Vanessa cardui.

Pieris napi.

Τα ερρείπια του ναΐσκου του Αγίου Ιωάννη.

Χαλιά ατελείωτα με Anthemis sp.......

Iris tuberosa.

Senecio sp........

Valeriana sp...........

Η εντυπωσιακή σαύρα Pseudopus apodus.

Vinca herbacea.

Iris unguicularis.

Απομεινάρια κεραμοπλαστικής στην κόγχη του ιερού του ναΰδριου των αγίων Αναργύρων.

Ophrys helenae.

Ophrys mammosa.

Ophrys tenthredinifera.

Ophrys ferrum-equinum.


Ophrys reinholdii.

Himantoglossum robertianum.

Ophrys sicula.

Ophrys spruneri.

Ophrys oestrifera.


Μία επίσκεψη στο δάσος βελανιδιάς του Ξηρομέρου μένει αξέχαστη για το υπέροχο φυσικό περιβάλλον, την χλωρίδα, την πανίδα και τις σκόρπιες ψηφίδες της ιστορίας που ξεπηδάνε αδιάκοπα μπροστά στα έκπληκτα μάτια του αμύητου επισκέπτη.

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

Το κάστρο της Υπάτης.

Η σημερινή πόλη της Υπάτης όπως φαίνεται από τους προμαχώνες του Κάστρου.

Η νότια πλευρά του κάστρου και ο κυκλικός πύργος αριστερά.

Το μικρό πέτρινο γεφύρι στον δρόμο που οδηγούσε στις καστρόπορτες.

Ο κυκλικός πύργος.
Θέα από τα ανατολικά.

Σκόρπιοι δόμοι των παλιών τειχών των Αινιάνων κοντά στην πύλη.

Η φύση θάλλει αν και στην καρδιά του χειμώνα.

Η μία από τις δύο κινστέρνες (η νότια και ψηλότερη) που τροφοδοτούσαν με το πολύτιμο νερό τους, τους υπερασπιστές του κάστρου.

Η μαρμάρινη σφίγγα. (πινακίδα του ΥΠ.ΠΟ).

Σχεδιάγραμμα του κάστρου της Υπάτης.
Μια από παλιά οφειλόμενη επίσκεψη στην ακρόπολη της Υπάτης όπου το κάθε βήμα σκοντάφτει πάνω σε χιλιάδες πυκνογραμμένες σελίδες ιστορίας της πολύπαθης ράτσας μας. Αινιάνες και Γότθοι, Βυζαντινοί και Κατελάνοι, Αιτωλοί, Θεσσαλοί, Τούρκοι, επαναστατημένοι ραγιάδες αλλά και πρωταγωνιστές του τελευταίου αδερφοφαγώματος, βρίσκονται όλοι εκεί για να μας θυμίζουν πόσο λίγο γνωρίζουμε την πατρίδα μας. Ίσως είναι κι αυτή μια αιτία που την πληγώνουμε τόσο......