 |
| Στις πλαγιές του Βελουχιού (Τυμφρηστός) , αναζητώντας λίγο τσάι του βουνού για τον χειμώνα . |
Μια ερασιτεχνική και κάπως αμήχανη προσπάθεια φωτογραφικής καταγραφής και παρουσίασης της υπέροχης φύσης της Ρούμελης . Στο μικρό αυτό οδοιπορικό κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η πατρίδα μου η Ευρυτανία , μέσα από τα βουνά της , τα ποτάμια της , την χλωρίδα και πανίδα της , την ιστορία της , τους ανθρώπους της και τα έργα τους . Ευχή και μοναδική μου επιδίωξη, οι όποιες - αναπόφευκτες - ατέλειες και τα λάθη του εγχειρήματος αυτού να μην θαμπώσουν στο παραμικρό την ομορφιά της !
Ηλία μόλις είδα τις φωτογραφίες, η πρώτη σκέψη ήταν "πότε θ' ανέβω εκεί επάνω". Πότε άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος το παρόν χορταίνουν τα μάτια. Νάσαι καλά!
Το Βελούχι , Μαρίνα, είναι προσπελάσιμο αρκετούς μήνες τον χρόνο. Οι πιο τολμηροί βέβαια ανεβαίνουν και τον χειμώνα αλλά αυτοί ανήκουν σε ειδική κατηγορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα βουνά μας έχουν την γοητεία τους, αρκεί η καρδιά μας να φτερουγίζει .
Όλα μια απόφαση είναι , που ξέρεις !
Λιάκο αν κρίνω απ' τις τσάντες δεν άφησες τίποτα για μας (που έτσι κι αλλιώς δεν προλαβαίνουμε ν' ανεβούμε, αλλά λέμε τώρα).
ΑπάντησηΔιαγραφήσημ: Λιάκος, το χαιδευτικό του Ηλία στην Ρούμελη.
Τάσος Λύτρας
Δεν μαζέψαμε πολύ φίλε Τάσο, μας πρόλαβαν άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως και απ' αυτό το λίγο μπορώ να σου κρατήσω μια χεριά, αν περάσεις από δω .
Σημασία έχει η περιπέτεια, το τσάι είναι η πρόφαση για να βρίσκεις παρέα .