Μια ερασιτεχνική και κάπως αμήχανη προσπάθεια φωτογραφικής καταγραφής και παρουσίασης της υπέροχης φύσης της Ρούμελης . Στο μικρό αυτό οδοιπορικό κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η πατρίδα μου η Ευρυτανία , μέσα από τα βουνά της , τα ποτάμια της , την χλωρίδα και πανίδα της , την ιστορία της , τους ανθρώπους της και τα έργα τους . Ευχή και μοναδική μου επιδίωξη, οι όποιες - αναπόφευκτες - ατέλειες και τα λάθη του εγχειρήματος αυτού να μην θαμπώσουν στο παραμικρό την ομορφιά της !
Για τη χεριά εντάξει. Στην αναζήτηση του τσαγιού είναι η παρέα, η αναζήτηση, τα συναισθήματα που προκαλεί η συνέχιση μιας παραδοσιακής ενασχόλησης (και περπατώντας φτιάχνεις και μιά ωραία πεζοπορική ράβδο από λατάκι. Αν είσαι και μερακλής γυρνάς και το τελευταίο κλαδάκι στον κορμό για ομορφιά). Πράγματα που τα λέχεσαι. Δυστυχώς τα τσάϊ στα βουνά ελαττώνεται γιατί πολλοί το ξεριζώνουν στη βιασύνη τους να το μαζέψουν για εμπόριο. Είναι και τα γίδια που τους αρέσει. Σε μερικά χωριά (όπως στο φαράγγι του Κρικελοπόταμου) το καλλιεργούν στις αυλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα ... χα !!!, βλέπω το μάτι σου "κόβει" και υποθέτω όχι τυχαία .
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι πορεύονταν πάντα οι πατεράδες και οι παπούδες μας και η φύση τους αντάμειβε γιατί την πονούσαν , ήταν ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Σήμερα δυστυχώς και στο τσάι υπάρχει απληστία και η δίψα του κέρδους, να πουλήσουμε με οποιοδήποτε κόστος . Ξέρω για το ξερρίζωμα, για την συλλογή πριν τις προθεσμίες αλλά δεν έχω δει πουθενά ένα αυτοκίνητο του Δσσαρχείου να - ΜΑΣ - σταματήσει και να απαιτήσει έναν έλεγχο με όλες τις συνέπειες που προβλέπονται για τους παράνομους, χωρίς μεσολαβήσεις των κουμπάρων, των γνωστών των κομματαρχών και των βΟλευτάδων.
Η εφαρμογή του συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων αλλά με τόσα που γίνονται πάει κι αυτό , δεν το θυμάται κανείς.
Δεν μπορείς να απαιτήσεις εφαρμογή των νόμων σε ένα ...(αυτό της εκδιδομένης ...), δεν γίνεται.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ...αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ .