 |
| Fritilaria thessala , στο Βελούχι . |
Μια ερασιτεχνική και κάπως αμήχανη προσπάθεια φωτογραφικής καταγραφής και παρουσίασης της υπέροχης φύσης της Ρούμελης . Στο μικρό αυτό οδοιπορικό κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η πατρίδα μου η Ευρυτανία , μέσα από τα βουνά της , τα ποτάμια της , την χλωρίδα και πανίδα της , την ιστορία της , τους ανθρώπους της και τα έργα τους . Ευχή και μοναδική μου επιδίωξη, οι όποιες - αναπόφευκτες - ατέλειες και τα λάθη του εγχειρήματος αυτού να μην θαμπώσουν στο παραμικρό την ομορφιά της !
Χαίρομαι τις αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχω γράψει ξανά και γίνομαι κουραστική,αλλά οι φωτογραφίες σου είναι πεδίο σπουδής και γνώσεων.
Εσύ διαχειρίζεσαι το blog,αλλά θα μπορούσες να κάνεις μια παραπομπή στο προφίλ σου του panoramio.Νομίζω ότι είναι από τα καλύτερα που έχω δει στο είδος του.
Χαίρομαι την επικοινωνία με τους περισσότερους Έλληνες,μοιραζόμαστε και μαθαίνουμε τόσα πράγματα.Αλλά το κακό έγινε με τους ξένους.Εχθές πήρα ειδοποίηση για δέκα πανομοιότυπα σχόλια από το ίδιο άτομο.Και ευγενική να θέλω να είμαι αγανακτώ.
Καλό μας ξημέρωμα!
Καλημέρα Θέμιδα της πανέμορφης Θάσου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να είμαι σοβαρός και προσγειωμένος, γιατί σε διαφορετική περίπτωση αναιρώ τον εαυτό μου και δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό.
Σίγουρα το ιστολόγιο αυτό δεν είναι τίποτα το ξεχωριστό, ίσα - ίσα .
Ξέρεις πολλές φορές αναρωτιέμαι τι στο καλό κάνουμε εδώ μέσα στα κανάλια του διαδικτύου.
Μην φανταστείς ότι ιδρώνει κανενός το αυτί για τα οποιαδήποτε όμορφα, σπάνια, η μοναδικά φυτά του τόπου μας. Σε μένα μένει μια ικανοποίηση (ίσως και να λέγεται εγωισμός αυτό, δεν ξέρω) αλλά πέραν τούτου , ουδέν.
Οι μπουλντόζες συνεχίζουν να οργώνουν τη γη, οι εθνικοί δρυμοί - όπου υπάρχουν στα χαρτιά - λεηλατούνται και βιάζονται με χίλιους τρόπους, μοναδικά είδη εξαφανίζονται ως δια μαγείας και το φιλότιμο και την ιστορία του τόπου και του λαού μας τα έχουν όλοι οι ταγοί μας γραμμένα, ξέρεις που ....
Χωρίς ίχνος αισιοδοξίας, αυτές οι φωτογραφίες της φύσης μας ίσως είναι και το επίσημο διακοσμητικό του αγγελτηρίου του θανάτου της.
Τα έχω ειλικρινά χαμένα και δεν ξέρω τι άλλο να πω !
Εύχομαι να μην σου χάλασα τη μέρα...