 |
| Στην μονή της Παναγίας της Στάνας (από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά μνημεία της Ευρυτανίας , κτίσμα του 16ου αιώνα) , στα Επινιανά των Αγράφων . |
Μια ερασιτεχνική και κάπως αμήχανη προσπάθεια φωτογραφικής καταγραφής και παρουσίασης της υπέροχης φύσης της Ρούμελης . Στο μικρό αυτό οδοιπορικό κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η πατρίδα μου η Ευρυτανία , μέσα από τα βουνά της , τα ποτάμια της , την χλωρίδα και πανίδα της , την ιστορία της , τους ανθρώπους της και τα έργα τους . Ευχή και μοναδική μου επιδίωξη, οι όποιες - αναπόφευκτες - ατέλειες και τα λάθη του εγχειρήματος αυτού να μην θαμπώσουν στο παραμικρό την ομορφιά της !
Ηλία καταπληκτικές εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρεθήκαμε εκεί με το τελευταίο φως , Μαρίνα, και όντως ήταν πανέμορφα . Και απόλυτη ερημιά , μόνο πουλιά άκουγες και κάπου στο βάθος τον ήχο από τα κουδούνια ενός κοπαδιού .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαλήνη !!!
Από τα τελευταία πανηγύρια των Αγράφων κάθε χρόνο στις 7 του Σεπτέμβρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη Στάνα, στα Επινιανά.
Μέσα στην απολυτότητα της Ευρυτανικής Φύσης!
Δεν έτυχε - δυστυχώς - να βρεθώ στη Στάνα στις 7 & 8 του Σεπτέμβρη . Συνήθως στις μεγάλες γιορτές πηγαίνουν με νταούλια και με κάμερες οι σωτήρες του Έθνους και οι αυλές τους .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους ταπεινούς και το φτωχικό κερί τους υπάρχουν κι άλλες μέρες το χρόνο ....
(Ρίξε μερικές ματιές εδώ : http://www.evrytania.eu/D.Agrafon/MoniStanas6.htm για περισσότερα).
Φίλε συμπατριώτη, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω-εν μέρει- ως προς το πρώτο σκέλος της απάντησής σου. Τα πανηγύρια είναι παραδοπσιακοί λαϊκοί θεσμοί που παρά τη φθορά που υπέστησαν στους σύγχρονους καιρούς, εντούτοις δεν έπαψαν να υφίστανται ως τέτοιοι. Οι "σωτήρες" και οι... κολαούζοι, που και εγώ αποστρέφομαι όσο κι εσύ, είναι μάλλον παρασιτικοί οργανισμοί σε αυτή την υπόθεση. Βέβαια επεισέρχονται, αλλά οι εποχές αλλάζουν και μάλλον εντός ολίγου θα είναι ανεπιθύμητοι ακόμη και... σε βαφτίσια που λέει (ή δεν λέει) κι ο λόγος. Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας δεν διαφωνούμε σε τίποτα φίλε "ιχνηλάτη" . Τώρα το αν θα αλλάξει κάτι στην ουσία η στις πρακτικές των επιβητόρων μας , ας αφήσουμε τον χρόνο να αποφασίσει . Προσωπικά πιστεύω ότι το σύστημα γλύφει τις πληγές του και προσπαθεί να ανακάμψει. Και επειδή οι οσφυοκάμπτες είμαστε πολλοί δεν τα βλέπω και τόσο αισιόδοξα τα πράγματα .....
ΑπάντησηΔιαγραφή